Ang tula na may temang emosyon ay isang paglalakbay sa kaharian ng damdamin at pagnanasa. Sa bawat saknong, ito’y nagbibigay-buhay sa iba’t ibang uri ng emosyon, mula sa saya hanggang sa lungkot. Ang mga salitang naglalarawan ng kalooban ay nagbibigay ng saysay at kulay sa masalimuot na daigdig ng damdamin, na nagpapakita ng buhay sa mga linya ng tula.
Halimbawa ng mga Tula Tungkol sa Emosyon
Damdamin ng Pag-ibig
Sa buhay ng puso, ilaw ng kasiyahan,
Pag-ibig ay isang awit, bumabalot sa paligid.
Damdamin na taglay, sagana sa ligaya,
Sa piling ng minamahal, puso’y sumisiklab.
Sa dilim ng pangungulila, ulap ng lungkot,
Luhang dumadaloy, sa mga mata’y kumikislap.
Pusong naglalakbay, sa mundo ng pangarap,
Sa gitna ng pag-ibig, lihim na nag-aalab.
Sa palad ng gabi, bituin ang gabay,
Pag-ibig na wagas, sa kaharian ng pangarap.
Damdamin na buhay, nagbibigay liwanag,
Sa paglipas ng panahon, pag-ibig ay tunay.
Sa silong ng buwan, pag-asa’y sumisiklab,
Damdamin ng pag-ibig, diwa’y nagliliyab.
Sa kakaibang himig, puso’y nagtatagpo,
Pag-ibig na tahanan, sa bawat tibok ng puso.
Buod:
Ang tula na ito ay naglalarawan ng damdamin ng pag-ibig mula sa kasiyahan hanggang sa pangungulila. Ipinapakita nito ang kaharian ng pangarap, ang lihim na nag-aalab sa puso, at ang tunay na diwa ng pag-ibig.
Aral:
Ang aral ng tula ay naglalayong iparating ang mga iba’t ibang aspeto ng damdamin sa pag-ibig, mula sa kasiyahan hanggang sa pangungulila. Ipinapakita nito na ang pag-ibig ay isang malalim at masalimuot na karanasan na nagdudulot ng iba’t ibang damdamin sa puso ng tao.
Pighati ng Puso
Sa pusong nagluluksa, gabi’y tahimik,
Mga mata’y dilat, ulap ng lungkot.
Sa paligid ng dilim, hinanakit ang alon,
Pusong bitin sa ligaya, sa pag-ibig may luha.
Sa kakaibang himbing, damdamin ay dumarampi,
Luhang dumadaloy, sa mga pagod na mata.
Sa ilalim ng ulap, pag-asa’y nahihimlay,
Pusong sawi, sa dilim ay lumuluha.
Sa ilalim ng bituin, pangarap ay naglalaho,
Sa mata ng naghihintay, pag-ibig ay hinahanap.
Pusong basag, tinutubuan ng pag-asa,
Sa gabing tahimik, nag-aalab ang pangungulila.
Sa paglipas ng oras, lihim na naglalakbay,
Sa puso ng nagdurusa, hinanakit ay sumasayaw.
Pusong nagluluksa, pag-ibig ay naglalaho,
Sa huling paghinga, pag-asa’y nagliliyab.
Buod:
Ang tula na ito ay naglalarawan ng lungkot at hinanakit sa puso. Ipinapakita nito ang pag-usbong ng damdamin mula sa pusong nagluluksa at naghahanap ng pag-asa hanggang sa pag-asa’y nagliliyab sa huling paghinga.
Aral:
Ang aral ng tula ay naglalayong iparating ang sakit at hinanakit na dulot ng pag-ibig. Ipinapakita nito ang kaharian ng pangungulila at ang pag-asa na maaaring magsilbing liwanag sa pusong nagdurusa.
Paalam na Ligaya
Sa hangin ng pag-ibig, paalam na ligaya,
Pusong nagluluksa, ulap ng pangungulila.
Sa gitna ng gabi, bituin ang nagpapaalam,
Pusong durog, pag-ibig ay naglalaho.
Sa malamlam na lihim, pagluha’y sumisiklab,
Pintig ng puso, lumbay ang bumabalot.
Sa paglipas ng oras, mga alaala’y dumarampi,
Pag-ibig na naglaho, ligaya’y napapawi.
Sa silong ng gabi, mga pangako’y kumakaway,
Pusong nalulumbay, sa paalam sumisiklab.
Sa buwan na tahimik, mga pangarap ay nagwawakas,
Sa paglisan mo, ligaya’y napuputol.
Buod:
Ang tula na ito ay naglalarawan ng paalam sa ligaya at pangungulila sa pag-ibig. Ipinapakita nito ang malumbay na paglisan ng ligaya, pag-atraso ng pangako, at pag-iyak ng pusong nagdurusa.
Aral:
Ang aral ng tula ay naglalayong iparating ang damdamin ng paglisan at pag-atraso sa pag-ibig. Ipinapakita nito ang kaharian ng lungkot at pangungulila, na nagiging bahagi ng paglisan ng ligaya.
Lihim ng Gabi
Sa dilim ng gabi, lihim ng damdamin,
Pusong naglalakbay, sa pag-ibig sumiklab.
Sa bulong ng hangin, mga pangarap kumakaway,
Bawat tibok ng puso, alon ng lihim.
Sa ulap ng pagtingin, mata’y nagsasalita,
Pusong puno ng lihim, sagana sa galak.
Sa kaharian ng pangarap, mga bituin nag-aalay,
Pusong puno ng lihim, naglalakbay sa ilalim ng buwan.
Sa katahimikan ng gabi, himig ng pag-ibig,
Paglipas ng oras, mga lihim ay nabubunyag.
Sa paglangoy sa gabi, pusong naglalakbay,
Lihim na nagsusumamo, sa ilalim ng malamlam na buwan.
Buod:
Ang tula na ito ay naglalarawan ng mga lihim ng damdamin sa ilalim ng gabi at sa kaharian ng pangarap. Ipinapakita nito ang mga lihim na bumabalot sa puso ng naglalakbay sa buhay, at kung paano ito nabubunyag sa paglipas ng oras.
Aral:
Ang aral ng tula ay naglalayong iparating ang kahalagahan ng lihim at paglalakbay ng damdamin. Ipinapakita nito ang kagandahan ng mga emosyon na hindi madalas nasasabi ngunit bumubukas ng mga pagkakataong magkaruon ng mas malalim na koneksyon sa kapwa.
Pintig ng Pusong Naglalakbay
Sa alon ng damdamin, pusong naglalakbay,
Pag-ibig na dumarampi, sa puso’y sumisiklab.
Sa kaharian ng pangarap, mga bituin ang saksi,
Bawat tibok ng puso, alon ng pag-ibig.
Sa gitna ng gabi, kakaibang ilaw,
Mga mata’y nagsasalita, lihim na naglalakbay.
Sa pag-usbong ng araw, pag-ibig ay nag-aalab,
Pusong naglalakbay, damdamin ay sumasayaw.
Sa pag-ikot ng mundo, pusong nag-aalay,
Pagluha’y bumabalot, sa pangarap na naglalakbay.
Sa silong ng gabi, mga pangako’y buhay,
Bawat paglisan, pusong naglalakbay, lihim na sumisiklab.
Sa paglipas ng oras, ang pag-ibig ay naglalaho,
Sa dilim ng pangungulila, pusong nag-aalab.
Pag-asa’y nawawala, sa pangarap na naglalakbay,
Pusong naglalakbay, sa alon ng damdamin.
Buod:
Ang tula na ito ay naglalarawan ng pusong naglalakbay sa kaharian ng pangarap at damdamin. Ipinapakita nito ang paglalakbay ng pag-ibig sa gitna ng gabi, pag-aalay ng pusong puno ng lihim, at ang paglipas ng oras na nagdadala ng pagbabago sa damdamin.
Aral:
Ang aral ng tula ay naglalayong iparating ang kahalagahan ng pag-ibig at paglalakbay ng damdamin sa pagitan ng lihim at pangarap. Ipinapakita nito na ang pag-ibig ay nagdudulot ng pagbabago at pag-usbong ng damdamin, at sa paglipas ng oras, maaaring magkaruon ng bagong pananaw sa buhay.
Sa Ilalim ng Liwanag ng Buwan
Sa ilalim ng liwanag ng buwan, pag-ibig ay sumisiklab,
Pusong naglalakbay, sa dilim ng gabi’y sumasayaw.
Sa mga halik ng hangin, mga pangako’y lumalabas,
Bawat tibok ng puso, awit ng pangarap.
Sa lihim ng bituin, mga mata’y naglalakbay,
Pusong nag-aalay, sa pag-ibig sumasayaw.
Sa pagsiklab ng araw, mga pangarap ay kumikislap,
Bawat galaw ng puso, alon ng pag-ibig.
Sa silong ng dilim, lihim ng damdamin,
Pag-ibig na naglalaho, sa gabi’y nagwawakas.
Sa kakaibang himig, mga pangako’y nabubuhay,
Bawat paglisan, pusong nag-aalay.
Sa hangin ng pag-asa, pag-ibig ay naglalaro,
Pusong nag-aalay, sa gitna ng lihim na buwan.
Sa paglipas ng oras, mga pangako’y naglalaho,
Bawat saglit, pag-ibig ay nagtataglay.
Buod:
Ang tula na ito ay naglalarawan ng pag-ibig na naglalaho sa ilalim ng liwanag ng buwan at nagtatampok ng mga pangako at damdamin sa pag-ibig. Ipinapakita nito ang galak ng pusong nag-aalay sa gabi.
Aral:
Ang aral ng tula ay naglalayong iparating ang kaharian ng pag-ibig sa ilalim ng buwan at ang lihim na nagbibigay buhay sa damdamin. Ipinapakita nito na sa ilalim ng buwan, ang pag-ibig ay may kakaibang kaharian ng pangarap at pangako.
Pag-ibig sa Tagpo
Sa dilim ng gabi, pusong naglalakbay,
Pag-ibig na misteryo, kahit ‘di natin alam.
Ngiti’y nagliliyab, sa mata’y kislap ng bituin,
Damdamin ay sabik, pag-ibig ay wagas at tunay.
Sa ilalim ng buwan, pusong nagliliyab,
Halik ng hangin, sumisilay sa ating galak.
Pag-ibig na sumasalamin sa likod ng mga mata,
Tinig ng damdamin, sagisag ng wagas na pag-ibig.
Sa umaga ng pag-ibig, mundo’y nagiging mas maganda,
Bawat halik, tila rosas na sumisiklab.
Sa paglisan ng gabi, pag-ibig ay nagiging lihim,
Alingawngaw ng pusong umiibig, musika ng langit.
Sa pagsiklab ng araw, pag-ibig ay nananatili,
Kahit na lumisan, mga alaala’y naghihintay.
Sa tibok ng puso, pag-ibig ay laging buhay,
Sa tagpo ng dalawang puso, pag-ibig ay walang hanggan.
Buod:
Ang tula na ito ay naglalarawan ng kakaibang saya at ligaya sa pag-ibig. Ipinapakita ang damdamin ng pusong naglalakbay sa iba’t ibang yugto ng pag-ibig.
Aral:
Sa tula, natutunan natin na ang pag-ibig ay may kakayahang baguhin ang ating pananaw sa buhay. Ipinapakita din nito na ang pag-ibig ay nagdadala ng liwanag at kasiyahan sa kabila ng mga pagsubok.
Pangungulila
Sa hangin ng gabi, tinig mo’y nagsisiklab,
Pangungulila sa’yo, puso’y naghihintay.
Bituin sa langit, tanong ay sumisiklab,
Bawat sandali, parang walang hanggan ang paghihintay.
Nagtatanong sa buwan, “Saan ka naroroon?”,
Hanggang sa dulo ng daigdig, pangalan mo’y itinataas.
Pag-ibig na naghihintay, kahit malayo ka man,
Hinahanap-hanap, mga salitang iyong binibitawan.
Sa pag-ikot ng oras, pangungulila’y lumalim,
Bawat patak ng ulan, parang mga luha ng puso.
Pangarap na naglalakbay sa himpapawid,
Nag-aalab na damdamin, pag-ibig na hindi naglalaho.
Sa pagluha ng buwan, tinig mo’y naririnig,
Pangungulila’y nagiging awit ng pusong naghihintay.
Sa pag-usbong ng araw, pag-asa’y sumisiklab,
Pag-ibig na masigla, darating, hinihintay.
Buod:
Ang tula na ito ay nagpapahayag ng nararamdaman ng pangungulila at paghihintay sa isang mahal sa buhay. Ang pag-asa ay matibay kahit sa malayo, at ang puso ay patuloy na naghihintay sa pagdating ng minamahal.
Aral:
Ang tula ay nagbibigay diin sa halaga ng paghihintay at pag-asa sa pag-ibig. Sa kabila ng pangungulila, mahalaga ang tapat na paghihintay at paniniwala sa darating na masaganang pag-ibig.